Maagzuur remmers staan in de top vijf van “genees”middelen. Veel mensen hebben last van ‘maagzuurbranden’, ‘maagpijn‘ en ‘opgeblazengevoel’. Dan lijkt een behandeling met maagzuurremmers de juiste te zijn, maar is dat ook zo? Wordt er inderdaad teveel maagzuur geproduceerd en is dat de oorzaak van het nare, opgezette gevoel na het eten waar heel veel mensen last van hebben?
Even een kijkje naar binnen.
Als we en lekker bordje eten naar binnen gewerkt hebben, wordt die voedselbrij goed door elkaar gekneed in de maag. Daar wordt er een flinke scheut maagzuur aan toe gevoegd, zodat die voedselbrij lekker zuur wordt. Dat is heel belangrijk, want zo worden de ziekteverwekkers uitgeschakeld en wordt het eiwit in de voeding alvast wat ‘gemarineerd’, zodat het makkelijker verteerd kan worden. Vanuit de maag wordt deze zure voedselbrij met kleine beetjes tegelijk doorgegeven naar de 12-vingerige darm.
En dit is where-the-magic-happens:
in dit eerste stukje dunne darm zit een klein deurtje, de sfincter van Oddi, waardoor gal en verteringsenzymen bij de voedselbrij komen en dan kan het feest beginnen! Alles wordt keurig klein gemaakt en verteerd zodat alle voedingsstoffen via de darmwand in het bloed kunnen worden opgenomen. Zo hoort het te gaan.
Als er niet voldoende maagzuur geproduceerd wordt en de alvleesklier zijn enzymen niet voldoende aanmaakt dan stagneert die voedselbrij en gaat het gisten in de darm, wat een opgeblazen gevoel geeft. De voedselbrij die nog in de maag zit gaat bovenin de maag ‘verrotten’. Dit is de oorzaak van zuurbranden met soms een zogenaamde ‘reflux’ tot gevolg, de verzuurde maaginhoud komt omhoog tot in de slokdarm . Een naar gevoel, dat je zo snel mogelijk wilt oplossen. Een greep naar maagzuur remmers lijkt dan de juiste keuze te zijn, maar lost dit het probleem wel op?
Een goede enzymwerking heeft de juiste zuurgraad nodig
De oorzaak van de ellende ligt net voorbij de maag in het eerste stukje dunne darm. Voor een goede vertering moet de maag heel zuur zijn (denk aan zoutzuur) en de dunne darm moet juist heel basisch zijn (denk aan zeep). Een zure maaginhoud triggert de alvleesklier om een basisch stof aan te maken.
Het ‘deurtje’ gaat open en de verteringsenzymen veroveren de voedselbrij.
Nu nemen we een maagzuurremmer die ervoor zorgt dat de maaginhoud niet zuur genoeg kan worden, het gevolg is dat de alvleesklier niet genoeg geprikkeld wordt om de basische stof: natriumbicarbonaat aan te maken. Dus door een gestoorde maagfunctie heb je een gestoorde vertering in het eerste stukje dunne darm. Het gevolg : verteringsstoornissen omdat de vet-, koolhydraat- en eiwitsplitsers hun verteringshuiswerk maar half doen. De beruchte vicieuze cirkel wordt daarmee actief.
De oplossing moet dus niet in de maag maar in de twaalfvingerige darm gezocht worden. Door het verteringsproces in de twaalfvingerige darm te verbeteren ontstaat er weer een goede doorstroom van de voedselbrij naar de darm en verdwijnt de stuwing in de maag. Maagzuurremmers helpen even, maar lossen de oorzaak van het probleem niet echt op.
Kom jij niet van je maagzuurremmers af, neem dan vandaag contact met mij op zodat we morgen kunnen beginnen je verteringsprobleem op te lossen.